IJssel-romans

Schrijvers van romans over, langs, bij de IJssel. Romans van Jan Siebelink spelen langs De Veluwerand en de overkant ('De overkant van de rivier)'. Peter Delpeut situeert 'Het vergeten seizoen' bij Olburgen. Willem van Toorn's 'Stoom' start in Deventer, Ozcan Akyol schreef Eus over het opgroeien in Deventer; Joris van Casteren 'het Been in de IJssel' gaat over de rivier en mn bij Wijhe. 'Koude Oorlog aan de IJssel' van Harteveld en Snijders speelt op de Haere, Olst. Annie Oosterbroek schrijft in drie delen over het geslacht van Marle. Kader Abdullah heeft 'Papegaai over de IJssel' recent gepubliceerd over Zalk, 's Heerenbroek en Wilsum
En nog veel meer. Korte verhalen van Simon Carmiggelt, Lydia Rood en natuurlijk vooral dichters, zoals Gerhardt. Maar ook werken van Voskuil, Paardekooper, Beckman, Birnie, Otten, Cornelissen, Korteling spelen zich af in dorpen en steden in de IJsselstreek.

Waarom romans? Ben bezig om narratieven te schrijven voor delen van de IJsselvallei. Narratieven zijn 'verhalen', doelgericht, bedoeld voor wat gaat komen en afgeleid van beleving en waardering van wat er is of was.
Informatie kan natuurlijk uit non-fictie komen, zeg maar geschiedschrijving en kronieken, dagbladen. Dat is meestal het geval. Of uit beschrijvingen van landschap en natuur, water, en bodem, de geologie en archeologie. Het erfgoed biedt inzichten.
Maar ik zoek ook en liever naar andere bronnen. Fictie, verzinselen. Want romanschrijvers zijn als geen ander in staat om de geest van een plek, van het gebied te beschrijven, soms 'tussen de regels door.' Daar moet je dan wel de eigen opvatting van de schrijver vanaf trekken of juist niet. Zien wat het oplevert.