Vroeger was alles beter

Geen wonder dat vroeger alles beter was. Van het nu weet je alles. Tenminste je leeft met de dingen van de dag. De muizenissen, ergernissen, bekommernissen van deze tijd. De crisis, de normloosheid, de onopgevoede jeugd en meer van dergelijke beelden, vaak vooroordelen. Van het verleden weet je dat niet. Het alledaagse ben je kwijt en wat overblijft zijn een paar van die heldendaden van jezelf of van anderen. Een soort "Historische sensatiezucht", zoals Marita Mathijsen dat noemt.
De Middeleeuwen bestaat uit de Hanze, de Moderne Devotie, de gilden. Alle 'ongemakkelijke' zaken kun je weglaten: het bloed, de angst, de smerigheid, de corruptie. Zelfs uitbuiting kun je benoemen als het resultaat van de standenmaatschappij en dan klinkt het al veel minder erg.

Hoe daar mee om te gaan? De Biografie van het Landschap - een erfgoed-benadering - dwingt je om het gewone te beschrijven, vanuit het perspectief van de gewone mensen, dus niet alleen de adel en geestelijkheid. Maar het mag niet te anekdotisch zijn of gericht op effect.
Het blijft een moeilijke opgave. Hoop dat we iets daarvan in IJsselID kunnen laten zien.