Wachtstand

Alles krijgt een nieuwe betekenis, wordt opnieuw gedefinieerd. Dat is een van de gevolgen van de crisis
Trouwens, eigenlijk mag je ook niet meer praten over crisis maar over mogelijkheden. Zo praat je ook niet over knelpunten maar over uitdagingen.
Kantelmomenten noemen sommigen het. Anders omgaan met betrokkenheid van bewoners, anders omgaan met regelgeving, zie de nieuwe erfgoedwet, de omgevingswet. Anders omgaan met water en waterveiligheid; met leegstand van gebouwen, met welstand. Godsdienst krijgt een nieuwe betekenis, in ieder geval een nieuwe lading.

Misschien kunnen we over tien jaar momenten en initiatieven aanwijzen die er werkelijk toe hebben gedaan zoals 9-11, maar gelukkig is het gezamenlijk geweld van alle verandering zo massief, is het tempo van aanpassing zo langzaam - ga maar na hoelang het duurt voor de omgevingswet daadwerkelijk van kracht wordt -, zijn de tegenkrachten van machten-voor-de-crisis zo groot, is alle intellectuele en emotionele inzet zo overweldigend, dat oorzaak & gevolg nauwelijks te onderscheiden zijn. Als je cynisch bent zeg je, "Wat doet het er ook toe", als je positiever bent dan kun je zeggen, "Ben blij dat alle maatschappelijk krachten samen voor beweging zorgen".
Er is een langzame maar onherroepelijke beweging om uit de wachtstand te komen.