Landbouw, ondernemen en erfgoed

Boeren zijn ondernemers, maar ondernemers met slechts een belang lijkt het: bijvoorbeeld meer en goedkoper melk produceren. De gifgroene steeds grotere Engels-raaigras vlaktes - net voor het eerst gemaaid en wachtend op de shots drijfmest - zijn er het symbool van. Grotere opstallen en oppervlaktes. Kraak nog smaak meer aan. Kan dat alles ooit nog waardevol erfgoed opleveren? Erfgoed moet toch in essentie leiden tot variatie en veelkleurigheid.

Denk aan mijn familie vroeger: dat was ondernemen met nauwelijks grond, niet alleen koeien maar varkens, kippen, akkerbouw, later tuinbouw en dat alles in een samenleving die 'verbonden' was: we kregen de voetjes van de champignons gratis voor de soep, de afvalstukjes van de asperges, iemand bracht knakworsten vers van de fabriek, de 'proeven' van het geslachte varken voor de zusters, Gerbera's in huis omdat iemand die in de kas had.
Natuurlijk, lang vervlogen tijden maar maatschappelijk ondernemerschap avant le mot. Veelkleurig en gevarieerd.