Gebouw of landschap

Had het er laatst met Maaike over.

Vreemd hoe verschillend architectuur en landschapsarchitectuur worden gewaardeerd. Het is het verschil tussen de gebouwde omgeving en de natuurlijke omgeving. Beide hebben ze grote invloed op de omgeving waarin we leven.
Maar terwijl gebouwen, zelfs al hebben ze een historische en monumentale kwaliteit, door een architect mogen worden aangepast en er, brommers daargelaten, waardering is voor aanpassingen en vernieuwing in vormen en materialen, lijkt verandering, innovatie een taboe bij de inrichting van landschappen. Zelfs als we nieuwe landschappen maken dan lijken ze uit de catalogi van groen- en grondbeheerders te komen. Inrichting van nieuwe uiterwaarden, aanleg van verkeerspleinen & wegen, het is allemaal variatie op hetzelfde. Nauwelijks vernieuwing. En als die er al is dan wordt het overal gekopieerd: gabions, bosschages, stenen, palissades. Alleen de landbouw mag het landschap blijkbaar veranderen maar dat levert alleen maar monotonie op.
Misschien gebeurt vernieuwing in privétuinen maar daar wordt de smaak nog meer bepaald door de tuincentra en Groei en Bloei. Nauwelijks nieuwe materialen, kleur, vormen, lange lijnen, vlakken, geuren.
Komt het door de 'lange duur' van een landschap, het primaat van flora en fauna, de behoefte aan voorspelbaarheid, het feit dat landschappelijke verandering een 'collateral' gebeuren is: verkeersveiligheid, waterveiligheid staan voorop en de vormgeving is volgend? Of komt het omdat een gebouw (meestal) een privaat goed is en een landschap een publieke omgeving?

Kortom we waarderen over het algemeen moderne architectuur. Maar moderne landschappen? Daarom een foto van een landschap van Jencks onderdeel van Jupiter Artland bij Edinburgh. Stel je voor, een heel landschap zo gelandschapt.